หากคุณเคยสะดุ้งตื่นขึ้นมาในช่วงกลางคืน หรือเดินออกมาจากห้องนอน โดยเมื่อตื่นเช้ามา คุณก็ไม่สามารถรับรู้ได้ว่าเมื่อคืนคุณทำอะไรลงไป อาการลักษณะนี้เรียกว่า “การละเมอ”
โดยทั่วไปหากเกิดกับคนปรกติ จะเป็นไปในช่วงระยะเวลาสั้นๆ เพียงไม่กี่วัน อาการเหล่านี้ก็จะหายไปเอง แต่ถ้าหากอาการลักษณะเป็นมานาน และบ่อยขึ้นๆ มันอาจจะส่งผลต่อชีวิตประจำวันของคุณได้ เช่น ทำให้ร่างกายอ่อนเพลีย, ไม่มีสมาธิในการทำงาน, เกิดความเครียดสะสม ฯลฯ ซึ่งคุณควรได้รับการปรึกษาจากแพทย์ ซึ่งผู้เป็นแพทย์จะประเมินอาการและประพฤติกรรมของคุณ และวินิจฉัยภาวะต่างๆ ซึ่งในบางรายอาจจะต้องรับประทานยาเพื่อปรับพฤติกรรมการนอนของคุณให้ดียิ่งขึ้น
อาการละเมอนั้น เกิดจาก 2 สาเหตุใหญ่ๆ นั่นก็คือ
- สิ่งกระตุ้นจากภายนอก
สิ่งกระตุ้นจากภายนอก เช่น การดูหนังแนวสยองขวัญ, ภาพน่ากลัวที่ติดตา, หรือพฤติกรรมต่างๆที่พบเจอ แล้วคุณรู้สึกตื่นเต้น ฯลฯ เป็นต้น
- สิ่งกระตุ้นจากภายใน
สิ่งกระตุ้นจากภายใน อันได้แก่ ภาวะความตึงเครียด, ความเหนื่อยล้า, การทำงานหามรุ่งหามค่ำ หรือการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการนอนหรือการทำงานต่างๆ ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมการนอนของคุรได้
ปัญหาของการนอนละเมอส่วนใหญ่นั้น มีด้วยกัน 2 รูปแบบ คือ
รูปแบบที่ 1 การนอนละเมอฝันผวา
อาการในลักษณะนี้ ส่วนมากจะเกิดในช่วงวัยเด็ก อายุ ระหว่าง 4-7 ปีเป็นอย่างต่ำ เนื่องจากระบบประสาทและสมองยังพัฒนาไม่เต็มที่ ส่งผลทำให้การจัดเรียงข้อมูลในสมองไม่เป็นระบบมากนัก โดยจะทำให้เด็กคนนั้นตกใจตื่นอย่างฉับพลัน หวีดร้องเสียงดัง แต่เมื่อตื่นขึ้นมา กลับจำอะไรไม่ได้เลย
วิธีแก้ไข คือ ให้คุณอุ้มเด็กมากอดไว้ ลูบหัว ปลอบโยน และกล่อมให้เด็กนอนต่อ
รุปแบบที่ 2 การนอนละเมอนอน
อาการลักษณะนี้ มักเกิดขึ้นในเด็กโต โดยจะมีพฤติกรรมเดินไปรอบๆ ห้อง เดินออกนอกห้องหรือบ้าน และเมื่อตื่นขึ้นมา ก็ไม่สามารถจดจำพฤติกรรมต่างๆ เหล่านี้ได้เช่นกัน
วิธีแก้ไข คือ การสำรวจรอบๆ หลัง ไม่ให้มีสิ่งกีดขวางที่เป็นอันตราย ล็อคประตู หน้าต่างๆ ให้แน่นหนา ไม่ควรใช้เตียงสองชั้น เพราะอาจเกิดอุบัติเหตุทีเป้นอันตรายได้
ซึ่งอาการละเมอนี้ ส่วนใหญ่เกิดจากภาวะความตึงเครียด ซึ่งคุณไม่ควรใช้ยานอนหลับในการรักษา แต่หากพฤติกรรมเหล่านี้เป็นรุนแรงขึ้น แนะนำให้ปรึกษาแพทย์จะเป็นแนวทางที่ดีที่สุดครับ